Ons Streekmuseum

Onlangs mocht onze vereniging zich verheugen in een schenking van Jo Goffin en zijn echtgenote. Jo die jarenlang in Doenrade een streekmuseum exploiteerde, moest hiermee i.v.m. verhuizing stoppen. Onze vereniging kreeg deze oude landbouw- en ambachtswerktuigen in bruikleen. Ze werden tijdelijk opgeslagen in een schuur. Het bestuur zocht naastig naar een permanente huisvesting doch deze werd aanvankelijk niet gevonden. Om alles geplaatst te krijgen was ruim 100 m2 nodig een oppervlakte die je zo maar niet vindt. Eind 2002 werd de vereniging verzocht een ander onderdak te zoeken voor haar spullen. Aangezien deze in de voorgaande periode niet was gevonden werd een aanbod van Dr. Mey uit Etzenrade om de goederen in een van zijn stallen onder te brengen met beide handen aangegrepen. De honderden voorwerpen werden voorlopig gestald in de Etzenraderhoeve. Inmiddels is een vijftal vrijwilligers reeds maanden bezig deze twee stallen, met een totale oppervlakte van ruim 120 m2, op te knappen. In eerste instantie moesten beide ruimtes ontruimd worden, vervolgens opnieuw gestucadoord en geverfd. In het voorjaar 2005 hopen de vrijwilligers klaar te zijn met hun werk en kan men het streekmuseum openen en enkele dagen per jaar voor het publiek openstellen. Uiteraard vinden bestuur en leden het jammer dat men een dergelijke ruimte niet binnen de Gemeente Schinnen heeft kunnen vinden.
Het aanbod van Dr. Mey om de oude werktuigen en andere voorwerpen onder te brengen in zijn monumentale boerderij, schitterend gelegen in een rustieke omgeving, was de perfecte oplossing.
Kort nadat Jo zijn collectie had geschonken aan de vereniging stierf hij onverwachts en kan hijzelf de inrichting en latere opening niet meer meemaken, zijn echtgenote Sily zal ons echter met raad en daad bijstaan bij de inrichting en het documenteren van de voorwerpen. Inmiddels mochten wij van nog diverse leden en sympathisanten meerdere waardevolle oude gebruiksvoorwerpen ontvangen die inmiddels bij de collectie werden gevoegd.
Om u een inzicht te geven op welke lokatie wij onze collectie hebben ondergebracht volgt hier een korte geschiedenis van de boerderij met enkele foto’s. Hoe oud de boerderij precies is weten we niet. Voor 1700 was op deze plaats reeds een boerderij, die behalve Etzenraderhoeve, ook Frambacherhof werd genoemd naar Frambach van Brempt zoon van Jan van Brempt, die in 1552 de Etzenraderhof als leenheer bezat. Jan had 9 kinderen en toen hij in 1614 stierf werd de Etzenraderhof verheven door zijn oudste zoon Jacob. De Etzenraderhoeve en de Etzenradermolen kwamen in het bezit van de jongere zoon Frambach. De hoeve, molen en enkele stukken grond werden daarna Frambacherhof, Frambachermolen en Frambacherleen genoemd. Dus de hoeve en de watermolen bestonden volgens ons reeds rond 1600, maar mogelijk zijn ze nog veel ouder. Door oorlogshandelingen werden rond 1702 nogal wat boerderijen en mogelijk ook het kasteel Etzenrade ernstig vernield of beschadigd. Bekend is dat de bewoners van de Etzenradermolen vanwege de oorlogshandelingen in 1702 gevlucht zijn naar Brunssum. De Etsenraderhof werd voorzien van een fronton met het opschrift 1710 hetgeen vermoedelijk werd gedaan tijdens een restauratie van deze hoeve. In dezelfde periode werd ook de Frambacherhof gerestaureerd of verbouwd en wel in 1712-1714 en 1715 hetgeen te zien is aan de diverse gevelstenen en ingemetselde stenen. Dus de hoeve zoals zij er nu bijstaat is uit het begin van de 18e eeuw.
Ons museum bevind zich in het oudste gedeelte van de hoeve.

Ga naar de fotoreportage